Zawsze przed napisaniem posta staramy się mniej więcej nakreślić jego formę i treść.
Na opis Cefalù nie mieliśmy długo pomysłu i do tej pory nie mamy. Mimo to zależało nam, aby pozostawić po wizycie w tym mieście jakiś ślad na naszym blogu, ponieważ na swój sposób było wyjątkowe.

Z pewnością mamy potrzebę podzielenia się pewnym spostrzeżeniem, które zawarte zostało w nagłówku powyżej. Mianowicie największym dla nas zaskoczeniem była częstotliwość spotykania  naszych rodaków. I tak spotkaliśmy fana zespołu Nocny Kochanek, który kucając wybierał ze skupieniem na twarzy magnes (domniemamy, że na lodówkę). Mijaliśmy wieloosobowe rodziny z Dużym Tatą na czele stada, z plecakiem jeszcze większym od niego. Polaków spotkaliśmy również w średniowiecznej pralni miejskiej (Lavatoio medioevale). Byli dużą grupą. Wiek 45+. Każdy po kolei pozował do zdjęcia wcielając się w rolę średniowiecznej praczki. Śmiechu było co niemiara. Moglibyśmy nie zwrócić na nich uwagi, ale każdy z nich przyodziany był w czerwono-białą koszulkę z napisem POLSKA. Do tego bardzo głośno krzyczeli w języku polskim. I nawet śmiali się po polsku.

Średniowieczna pralnia - Lavatoio medioevale

Tak było to dla nas zaskoczeniem. Ze wszystkich sycylijskich miast to właśnie w Cefalù czuliśmy się niekiedy jak na przybałtyckiej promenadzie. Zabrakło jedynie budek z goframi i automatów do gry cymbergaj.

Będąc w Cefalù doszliśmy do pewnego wniosku. Otóż, stwierdziliśmy, że gdyby załóżmy Marcel z Krakowa albo Ewelina z Braniewa zagadnęli nas: 

Cześć. Hej. Wy tak w tej Sycylii zakochani. Ja terenu nie znam. Polećcie coś! 

Biorąc pod uwagę fakt, że nic nie wiemy ani o Marcelu, ani o Ewelinie polecilibyśmy im wizytę właśnie w Cefalù. 

Dlaczego? 

Ulubiona słodkość Pana T.

A&T